Over Provisioning (OP) (Fazladan Tahsis) bir disk teknolojisi terimidir. Başta SSD üreticilerinin ürün paketlemesinde tercih ettiği bir yöntem olmasıyla birlikte, kullanıcı farkındalığı ve tahsisi önerilir. Pek dikkat edilmese uzak geçmişte de HDD 'ler için çok daha küçük yüzdelerle uygulanır, önerilirdi (8 MB veya %0,1). Gelişen disk uygulamalarıyla birlikte SSD 'ler dışında başta SMR tipi sürücü (HDD)'ler için de geçerlidir.
SSD teknolojisinde bellek mimarisinin gereği olarak başta veri yazım tekniği yani verinin hücre bloklarına işlenmesi HDD'lerden oldukça farklıdır. Veri, parçalı şekilde ve daha önce yazılmış alana direkt yazılamaz. Başka bir alanda toplanmalı işte bu alan OP oluyor. Yazılacak alan boşaltılmalı ve veri bütünü derlenmiş olarak boşaltılan alana OP alandan çağrılarak yazılmalıdır. İşte bu sebeple disk işlemlerinin çoğunluğunu oluşturan okuma işlemlerinde SSD'lerin performansı muazzam iken görece yazma ve sıralı yazma performansı düşüktür. Disk doluluk oranı arttıkça da atanmış OP alan yüzdesi düşük kaldığından yazım performansları daha fazla düşer.
Bu alan, tekrarlı yazımda hücreler daha kısa ömürlü olduğundan hesaplanarak bu hücreler yerine, fiziksel TRIM işlemi için de kullanılır.
İşte bu teknolojinin dezavantajlarından dolayı üreticiler, ürünün oluşturulma aşamasında OP uygular.
200 veya 240 GB olarak aldığınız ürünün fiziksel sığası mekanik disklerde ki gibi 256 GB,
960 GB olarak aldığınız ürünün fiziksel sığası 1024 GB olabilir. Kullanıcı erişim kapasitesinin üstündeki bu fiziksel alan OP için kullanılır. Genellikle %7 civarında olan bu tahsis sabit değil, üretici ve modele göre değişmekle birlikte kurumsal sınıf ürünlerde daha fazladır. Doğal olarak kullanıcıya yansıtılabilir GB başına maliyeti arttırdığından yalnızca iş yükleri oldukça önemli olarak kurumsal sınıf ürünlerde üretici OP oranı yüksek tutar.
Bu bilgi son kullanıcı ürünlerinde pek paylaşılmaz. Uzun vadeli kullanımda üretici yüzdesi yeterli olmadığından kullanıcılara -0 civarı ayrılmamış, formatlanmamış alan bırakması önerilir. Örneğin NTFS olarak atadığınız ve boş yüzde OP olarak kullanılmaz, diskin OP yapabilmesi için herhangi bir bölüm oluşturulmaması gereklidir. Ayrılmamış alanın boyutunu ise iş, kullanım yükünüze göre diskinizin toplam sığasının 'u şeklinde ayırabilirsiniz. Örneğin 476 GB olarak formatlanabilen diskte 47 GB.
Önemli ve kurumsal cihazlarınızda ne kadar fazla bırakabiliyorsanız sizin için o kadar iyi.
Kurum uzmanları ve son kullanıcılar satın aldıkları fiziksel kapasiteyi maksimum oranda kullanmak ister ancak OP şu faydaları sunmakta.
- Yüksek yazma performansı ve doluluk oranı arttıkça daha dengeli, az kayıplı yazım korunumu,
- Doluluk oranı arttıkça düşmeye başlayan daha önemli bir değer olan sıralı okuma ve yazma korunumu. Bunu HDD'lerde ki latency olarak değerlendirebilirsiniz.
- ECC (Error correcting code) için daha büyük alanla veri sağlığı ve fiziksel işlem yükünün azalması,
- SSD Denetleyicisinin, kullanım ömrü boyunca NAND Flash yıpranmasını azaltmak için daha fazla NAND Flash belleğine sahip olması nedeniyle sürücünün çok daha uzun ömürlü olmasına yardımcı olur.
- Daha uzun ömürlü hücreler kullanımı dolayısıyla uzun ömürlü SDD.
SSD teknolojisinde bellek mimarisinin gereği olarak başta veri yazım tekniği yani verinin hücre bloklarına işlenmesi HDD'lerden oldukça farklıdır. Veri, parçalı şekilde ve daha önce yazılmış alana direkt yazılamaz. Başka bir alanda toplanmalı işte bu alan OP oluyor. Yazılacak alan boşaltılmalı ve veri bütünü derlenmiş olarak boşaltılan alana OP alandan çağrılarak yazılmalıdır. İşte bu sebeple disk işlemlerinin çoğunluğunu oluşturan okuma işlemlerinde SSD'lerin performansı muazzam iken görece yazma ve sıralı yazma performansı düşüktür. Disk doluluk oranı arttıkça da atanmış OP alan yüzdesi düşük kaldığından yazım performansları daha fazla düşer.
Bu alan, tekrarlı yazımda hücreler daha kısa ömürlü olduğundan hesaplanarak bu hücreler yerine, fiziksel TRIM işlemi için de kullanılır.
İşte bu teknolojinin dezavantajlarından dolayı üreticiler, ürünün oluşturulma aşamasında OP uygular.
200 veya 240 GB olarak aldığınız ürünün fiziksel sığası mekanik disklerde ki gibi 256 GB,
960 GB olarak aldığınız ürünün fiziksel sığası 1024 GB olabilir. Kullanıcı erişim kapasitesinin üstündeki bu fiziksel alan OP için kullanılır. Genellikle %7 civarında olan bu tahsis sabit değil, üretici ve modele göre değişmekle birlikte kurumsal sınıf ürünlerde daha fazladır. Doğal olarak kullanıcıya yansıtılabilir GB başına maliyeti arttırdığından yalnızca iş yükleri oldukça önemli olarak kurumsal sınıf ürünlerde üretici OP oranı yüksek tutar.
Bu bilgi son kullanıcı ürünlerinde pek paylaşılmaz. Uzun vadeli kullanımda üretici yüzdesi yeterli olmadığından kullanıcılara -0 civarı ayrılmamış, formatlanmamış alan bırakması önerilir. Örneğin NTFS olarak atadığınız ve boş yüzde OP olarak kullanılmaz, diskin OP yapabilmesi için herhangi bir bölüm oluşturulmaması gereklidir. Ayrılmamış alanın boyutunu ise iş, kullanım yükünüze göre diskinizin toplam sığasının 'u şeklinde ayırabilirsiniz. Örneğin 476 GB olarak formatlanabilen diskte 47 GB.
Önemli ve kurumsal cihazlarınızda ne kadar fazla bırakabiliyorsanız sizin için o kadar iyi.
Kurum uzmanları ve son kullanıcılar satın aldıkları fiziksel kapasiteyi maksimum oranda kullanmak ister ancak OP şu faydaları sunmakta.
- Yüksek yazma performansı ve doluluk oranı arttıkça daha dengeli, az kayıplı yazım korunumu,
- Doluluk oranı arttıkça düşmeye başlayan daha önemli bir değer olan sıralı okuma ve yazma korunumu. Bunu HDD'lerde ki latency olarak değerlendirebilirsiniz.
- ECC (Error correcting code) için daha büyük alanla veri sağlığı ve fiziksel işlem yükünün azalması,
- SSD Denetleyicisinin, kullanım ömrü boyunca NAND Flash yıpranmasını azaltmak için daha fazla NAND Flash belleğine sahip olması nedeniyle sürücünün çok daha uzun ömürlü olmasına yardımcı olur.
- Daha uzun ömürlü hücreler kullanımı dolayısıyla uzun ömürlü SDD.